Naar de nederlandse arts geweest met Sem.

Hej meiden.

Vandaag met Sem naar de nederlandse kinderarts in Årjäng geweest.
Het was erg fijn om nou eens te zeggen wat ik wilde zeggen. Normaal als ik wat wil zeggen weet ik de zweedse woorden niet (meer), of begrijpen ze me verkeerd.
Mijn man was ook mee en we hebben bijna een uur gepraat en ze heeft even naar Sem geluisterd en in zijn oortjes gekeken.
Ik had een hele samevatting gemaakt van de geboorte tot nu. Die gaat zij nog aandachtig doorlezen.
Verder hebben we het wel een beetje globaal uitgelegt hoe het nu allemaal zat.
Ze gaat alle gegevens inwinnen bij de arts in Karlstad en in Arvika want alles loopt langs elkaar heen, en dan stuurt zij alles door naar onze kinderarts hier in het dorp zodat we een totaal overzicht hebben.
Zij dacht even aan reflux, maar omdat hij nu goed groeit en verder niks terug geeft is de kans klein, maar hij gaat er waarschijnlijk wel even op getest worden.
Wat zij eigenlijk denkt is dat Sem 'gewoon' een heel druk ventje is die te veel wil, Ook meer dan dat hij al kan en dat hij door zijn drukke gedrag ook snachts onrustig is.
Ze had het wel met ons te doen en gaat ook proberen te regelen dat we 'iemand' (oudere mensen die gek zijn op kinderen/baby's ofzo) leren kennen waar Sem af en toe een nachtje naar toe kan zodat mijn man en ik af en toe kunnen doorslapen, want zij zegt ook dat we het anders niet trekken. En daar heeft ze ook wel gelijk in.

Zij gaat de samevatting dus ook nog grondig doorlezen en daarna neemt ze weer even contact met ons op.

Verder hebben we een iets sterker zalfje gekregen voor zijn eczeem op zijn borst, want die plek (en onder zijn kin, maar daar mogen we die zalf niet smeren) is soms knalrood en gaat met de hydrocortison niet weg. Die nieuwe zalf ga ik ook alleen maar smeren als de hydrocortison er niet tegen op kan, want het is een heftige hormoon zalf zei ze.
Ze heeft nog even naar zijn hartje geluisterd omdat Sem soms blauwe lippen heeft, maar dat was goed.
Ze heeft ook nog even in zijn oortjes gekeken en gelukkig heeft deze peniciline kuur wel zijn best gedaan want zijn oortjes zagen er weer mooi uit.

We wachten ook nog steeds op de brief van het ziekenhuis voor de afspraak van de oorarts voor Sem.

Zo, en verder zijn mijn man voorlopig ook thuis want die heeft het carpaal tunnel syndroom in zijn rechterhand en slikt nu medicijnen en heeft een brace. Als dat niet gaat werken moet hij geopereert worden.

Max is volgende week woensdag jarig en dan hebben we een klein feestje, Hij word al weer 4!! jaar, wat gaat dat hard zeg.
Hij word ook al een 'grote' jongen, vandaag kreeg ik (hij) nog een compliment op de speelzaal dat hij al zo goed zweeds praat. Hij wil nu zelf ook al engelse woordjes leren. Hij kan zijn eigen naam nu schrijven en typen en ook mama kan hij schrijven. Hij is helemaal zindelijk, dag en nacht. En hij is heel lief voor zijn broertje!
Volgende week maandag mag hij ook naar het CB voor de 4jaarse controle.

Nou dat was weer een lange blog.

Liefs melanie en de boefjes.